Praktijk BODYMIND

Rouwen

Veel mensen denken dat er een aantal stappen doorlopen moet worden om een verlies goed te verwerken. Wetenschappelijk onderzoek wijst echter uit dat dit niet het geval is.

Iedereen krijgt vroeg of laat met verlies te maken. Meestal kunnen we hiervoor goed terecht bij vrienden. Toch kunnen  er situaties zijn dat begeleiding wenselijk is. Kies dan voor psychologische hulp bij rouwverwerking. Niet iedereen heeft het vermogen om te rouwen, en het vermogen om gevoelens of emoties te benoemen en vrijuit tot uitdrukking te brengen. Belangrijk in het proces is om hier aandacht voor te hebben om tot acceptatie van het verlies te komen en het verlies te leren dragen.

Psychologische hulp bij rouwverwerking

Ontwikkelen van zelfcompassie

Ik geef je handvatten om met compassie met jezelf en met het verlies om te gaan. Dit voorkomt dat je verdrinkt in een vloedgolf van emoties die vaak volgt als een reactie op het verlies. Of dat je in de overlevingsstand schiet om door te gaan op de automatische piloot. We maken ruimte voor wat er is, voor wat jij beleeft, je gedachten, je gevoel, ook in je lijf. Ik zorg ervoor dat je weer door kunt met je leven om in zachtheid en liefde te zijn met wat er is. Zodat je er een betekenisvolle ervaring van kunt maken waarbij de pijn en verlies nog steeds bij je hoort, maar niet meer je leven bepaalt.

Natuurlijk is er een groot verschil tussen de ene en de andere verlieservaring. Een naaste verliezen door een overlijden, zeker als het je kind of je geliefde is, grijpt diep in. Net zoals het verliezen van je ouders, boer of zus, een onvervulde kinderwens, een ziekteproces of gevolgen van een ongeluk.

Een verlieservaring

In de kern is rouwverwerking een verlieservaring. Je ervaart het verlies en het verdriet en de pijn voor de rest van je leven. Het hoort bij je, het is bij je, voor altijd.

Een rationele benadering van verdriet en rouw met goedbedoelde adviezen helpt niet. Het gaat erom dat de beleving, de emotie die erachter zit, de ruimte mag krijgen. Zo kom je tot aanvaarding, tot compassie met het leed dat er is.

Rouwen is stap voor stap leren begrijpen dat je leven ingrijpend is veranderd. Het gemis is onomkeerbaar en wordt onderdeel van je leven. Dat kan verlies van een dierbare zijn door overlijden, maar ook een echtscheiding is een rouwproces of verlies van gezondheid of een lichaamsfunctie, een ingrijpende ziekte van je kind of je geliefde, of verlies van werk, een huis, een huisdier, vriendschappen….

Zelfcompassie draait om begrip voor jezelf als je het moeilijk hebt (heel wat anders dan zelfmedelijden), acceptatie dat lijden ook bij het leven hoort, en het onder ogen zien van je emoties zonder het te veroordelen. Dat is anders dan je rouwproces proberen weg te drukken. Omdat je het hiermee de ruimte kunt geven.